ผมได้ไปอ่านบทความ 5 reasons the D programming language is a great choice for development เจอประเด็นน่าสนใจสองสามประเด็นดังนี้
อาร์เรย์ (Array) เป็นข้อมูลชนิดหนึ่ง ปกติแล้วตัวแปรจะเก็บข้อมูลได้แค่หนึ่งค่าเท่านั้น แต่ถ้าหากใช้ข้อมูลชนิดอาร์เรย์ (Array) สามารถเก็บข้อมูลได้มากกว่าหนึ่งค่า เราเรียกตัวแปรข้อมูลชนิดนี้อีกชื่อว่า "ตัวแปรชุด"
เราสามารถใช้ข้อมูลชนิดได้คล้าย ๆ กับภาษาซี
โดยการประกาศตัวแปรอาร์เรย์ ต้องระบุขนาด (index) ของอาร์เรย์ทุกครั้ง เช่น
หากต้องการประกาศตัวแปรอาร์เรย์ขึ้นมาใช้งาน โดยกำหนดข้อมูลค่าเริ่มต้นให้อาร์เรย์ ไม่ต้องระบุขนาดขนาดของอาร์เรย์ได้ เช่น
การประกาศ มีรูปแบบดังนี้
ตัวอย่างเช่น
และ
การเข้าถึงข้อมูลของอาร์เรย์มิติที่ 1
สามารถเข้าถึงได้ ด้วยรูปแบบดังนี้
ตำแหน่ง( index) อาร์เรย์จะเริ่มต้นที่ 0
ตัวอย่างเช่น
550500
จะเห็นได้ว่า ข้อมูลจะเรียงตามนี้
indexes → 0 1 2
elements → | 5 | 50 | 500 |
เราสามารถใช้ข้อมูลชนิดได้คล้าย ๆ กับภาษาซี
โดยการประกาศตัวแปรอาร์เรย์ ต้องระบุขนาด (index) ของอาร์เรย์ทุกครั้ง เช่น
int a[3];
หากต้องการประกาศตัวแปรอาร์เรย์ขึ้นมาใช้งาน โดยกำหนดข้อมูลค่าเริ่มต้นให้อาร์เรย์ ไม่ต้องระบุขนาดขนาดของอาร์เรย์ได้ เช่น
int a[]= {0,1,2};
อาร์เรย์มิติที่ 1
ค่าขนาดข้อมูลของอาร์เรย์มิติที่ 1การประกาศ มีรูปแบบดังนี้
ชนิดข้อมูล ตัวแปร[ขนาดของอาร์เรย์];
ตัวอย่างเช่น
int a[3];
และ
int a[]= {0,1,2};
การเข้าถึงข้อมูลของอาร์เรย์มิติที่ 1
สามารถเข้าถึงได้ ด้วยรูปแบบดังนี้
ตัวแปร[index];
ตำแหน่ง( index) อาร์เรย์จะเริ่มต้นที่ 0
ตัวอย่างเช่น
import std.stdio; void main() { int a[3]; // ประกาศตัวแปร a เป็นข้อมูลอาร์เรย์ (Array) ชนิด int จำนวนเต็ม a[0] = 5; // ตัวแปร a คือ 5 a[1] = 50; // ตัวแปร a คือ 5 a[2] = 500; // ตัวแปร a คือ 5 writeln(a[0],a[1],a[2]); }ผลลัพธ์
550500
จะเห็นได้ว่า ข้อมูลจะเรียงตามนี้
indexes → 0 1 2
elements → | 5 | 50 | 500 |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น